คนเรานี่ก็แปลกเนอะ...
อารมณ์เดี๋ยวสุข...เดี๋ยวเศร้า...
ถ้าเป็นไปได้ อยากเกิดเป็นก้อนหิน...
..ไม่ต้องสุข...ไม่ต้องเศร้า...
มีหน้าที่อยู่เฉยๆ..ไม่ต้องรู้สึกอะไร...
อยู่นิ่งๆ...ทำตัวให้สมกับเป็นก้อนหินที่ดี...
เอาไว้ให้คนเดินสะดุดล้ม....เอิ๊กๆๆๆ
วันดีคืนดีก็มีคนมาเอาไปผสมปูน...
...ถูกฝังทั้งเป็นซะงั้น เอิ๊กๆๆ
...............
ถ้าเราไม่เคยตื่น..เราจะรู้ได้ยังไงว่าเรากำลังฝัน...
ฉันใดฉันนั้น..
ถ้าเราไม่เคยสุข..เราจะรู้ได้ยังไงว่าเรากำลังเศร้า...
..............................
..ชีวิตช่างเรียบง่ายดีแท้...
..............................
อย่างน้อย ก้อนหินก็ไม่มีหัวใจไว้ให้ช้ำ
......เนอะๆ.................
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น