บันทึกของกิ้งก่าน้อย(บทแตกต่อจาก กิ้งก่ากับหน้ากาก)

03 สิงหาคม 2550
14:00 น. กรมศิลปากร
(จากส่วนหนึ่ง ในบันทึกของกิ้งก่าน้อย)(แนะนำให้อ่านบทก่อนหน้านี้ซะก่อนนะครับจะได้ไม่งง)


วันนี้ได้มีโอกาสคุยกับมนุษย์คนหนึ่ง...คุยกันนานเลย
หัวข้อที่คุย..ก็เหมือนเคยแหละ..
ไม่ว่าครั้งไหนๆ..."มนุษย์"ก็มักจะโอ้อวดในความสามารถของตัวเองอยู่เสมอ..เสมอ...

อันที่จริงแล้ว..ถึงแม้ว่าเราจะแอบหมั่นไส้อยู่บ้าง
แต่เราก็รู้สึกว่า...มนุษย์นั้นเก่งจริงๆ..ทั้งๆที่เกิดทีหลัง..
แต่ปัจจุบันกลับดู..มีพัฒนาการเยอะที่สุด...เยอะมาก...
เยอะจนเราคาดไม่ถึง...และตามไม่ทัน

...ไม่มีวันตามทัน
....
สัตว์เลื้อยคลานอย่างเรา...
มีชีวิตอยู่ได้...ด้วยการขับเคลื่อนของสัญชาตญานเพียงอย่างเดียว
...เราไม่ต้องคิดอะไร
หิวเราก็กิน..ง่วงเราก็นอน...
จู่ๆวันดีคืนดี...ก็ถูกจับกินซะงั้น...
เหอๆ...ตลกดี

เราอิจฉามนุษย์ที่มีความคิดเป็นของตัวเอง..แต่ละคนสามารถคิดเองได้อย่างอิสระ
ต่างจากพวกเรา...ที่ไม่มีโอกาสคิด...ทุกสิ่งดำเนินไปเพราะมันต้องเป็นอย่างนั้น
ผมไม่แปลกใจเลย..ที่ไม่มีซักตัวในพวกเราที่ได้เป็นนายก(จำมาจากที่มนุษย์ชอบพูดกัน)
...เพราะพวกเราเหมือนกันหมด เหมือนโดยไม่ได้ตั้งใจ..เพราะไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะตั้งใจ

ฟังดูน่าเศร้า...แต่พวกเราก็ไม่เป็นไรหรอก

...เพราะเราเศร้าไม่เป็น...
....
เราอิจฉามนุษย์มาตลอด...เพราะมนุษย์สามารถสร้างความแตกต่างได้
สร้างคุณค่าในตัวเองได้ อย่างที่ไม่มีใครเหมือน และไม่เหมือนใคร
เราอิจฉาตลอดมา...จนกระทั้งวันนี้

...วันนี้เรารู้สึกต่างไป...ไม่เหมือนเดิม

...เราไม่เข้าใจว่า...
...เหตุใดมนุษย์จึงละทิ้งความสามารถในการแยกแยะและคิดอย่างเป็นอิสระของตัวเองไป
...ทั้งที่มันเป็นสิ่งที่ดีมากๆ
...เพราะสิ่งนี้มันจะทำให้มนุษย์ทุกคนสามารถตอบสนองความต้องการของตัวเองได้อย่างไม่รู้จบ
...สามารถเข้าใจตัวเองและคนอื่นได้อย่างถ่องแท้และตรงจุด

...ทั้งที่มีสิ่งที่ดีมากอยู่กับตัว...
...แต่มนุษย์กลับเลือกที่จะเชื่อในสิ่งที่คนส่วนใหญ่บอกให้เชื่อ
เชื่อโดยปราศจากการคิดไตร่ตรอง...เชื่อเพราะเค้าบอกว่าดี...

เพื่อนๆที่กำลังอ่านบันทึกของผมอยู่ไม่ต้องแอบเถียงในใจนะครับ..

ผมไม่ได้หมายถึงว่าเราต้องลองไปซะหมด...

...เรื่องอะไรที่ลองแล้วมันมีผลเสียกับคนอื่นหรือกับตัวเราเอง
เราก็ไม่ต้องไปลองมันหรอกครับ..เช่นพวกยาอี ไรเงี้ย(แหม เถียงในใจกันเชียว)

หรือบางเรื่องที่มันไม่ได้ทำให้เราเดือดร้อนมากมายถ้าไม่รู้จริง..ก็ไม่เป็นไร เว้นไปบ้างก็ได้ครับ
เช่น จักรวาลไม่มีที่สิ้นสุด แต่มีขอบเขตไรเงี้ย(แฮ่ๆๆ..ล้อเล่นนะค๊า)
เรื่องพวกนี้มันเป็นองค์ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ ที่มีโอกาสเปลี่ยนแปลงได้เสมอ...

แต่ที่ผมกำลังพูดอยู่น่ะ หมายถึงว่า...

... เรารู้ดีที่สุดว่าเราชอบอะไร ถนัดอะไร แต่ก็มักเอาแต่ทำตามคนอื่น...
แล้วเวลาผิดพลาดมา..ก็มักจะโทษคนนู้นคนนี้ว่าแนะนำไม่ดี

เฮ้ออออออออออ....

ผมล่ะงงจริงๆ..ว่ามนุษย์อย่างพวกคุณยังไม่รู้จักตัวเองกันอีกเหรอ

...หลายคนคงเคยอธิบายกับคนอื่นว่า..
"...เห็นเราเป็นอย่างนี้...แต่จริงๆแล้วเราเป็นแบบนี้นะ"
เพราะสิ่งที่สื่อออกมา อาจไม่ใช่สิ่งที่คุณเป็น...
.........
เพราะงั้น...แน่นอนว่าในทางกลับกัน
สิ่งที่คุณเห็น..อาจไม่ใช่สิ่งที่เค้าเป็น

...แต่ทำไงดีล่ะ คนส่วนใหญ่มักทึกทักอย่างจริงจังว่าเป็นอย่างนั้นแน่นอน...

คุณก็เลยต้องบอกว่า...

"...โห...ทำแบบนี้ก็ต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้วล่ะ"
(ประโยคสุดคลาสสิคที่จำเค้ามาพูดทั้งนั้น...ใครๆเค้าก็บอก ใครๆเค้าก็คิด เฮ้อออออออออออออ)

เพื่อให้ดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้....แค่นั้น(น่าภาคภูมิใจจริงๆ)
.....
ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังม่านน้ำตาของผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกสามีทิ้ง..และผู้หญิงคนนี้ดันเป็นเพื่อนคุณ...มันมีอะไรแอบแฝงอยู่บ้าง
คุณอาจรุมประนามผู้ชายคนนั้นว่าเลว...ว่าโหดร้าย..แต่คุณเคยรู้บ้างหรือเปล่าว่า(หมายถึงรู้จริงๆนะ ไม่ใช่ฟังจากเพื่อนคุณฝ่ายเดียว)เพื่อนคุณทำอะไรกับเค้าไว้บ้าง
คุณกล้าที่จะรู้หรือเปล่า..และถ้าคุณรู้แล้ว ปรากฏว่าเพื่อนคุณผิด..คุณจะกล้าบอกกับเพื่อนคุณอย่างนั้นหรือเปล่า ยอมรับความจริงได้หรือเปล่า
.....
จะดีกว่ามั้ย...
ถ้าเกิดคุณจะลองเปิดใจและทำความเข้าใจในเหตุผลของคนอื่นดูบ้าง
...โดยปราศจากอคติ...(ยาก แต่มนุษย์อย่างคุณๆท่านๆทำได้อยู่แล้วล่ะ..อยู่ที่จะทำหรือเปล่าเท่านั้นแหละ)
และเชื่อใจคนที่คุณห่วงเค้า บ้างว่า....เค้าต้องมีอะไรที่สำคัญมากๆแน่นอนถึงได้ทำอย่างนี้

แค่เชื่อใจ...แค่นั้นเอง

เพราะบางอย่าง...บางคนอาจไม่มีทางเข้าใจ ถ้าไม่เจอกับตัวเอง

การที่คุณไม่เข้าใจ..ไม่ได้ผิดอะไร...ขอเพียงแค่เชื่อใจกัน
อย่าไปบอกว่าคนนั้นผิด...คนนี้ถูก
คุณไม่ได้เก่งขนาดนั้น

ไม่มีใครเก่งขนาดนั้น

...ขอแค่คุณอยู่เฉยๆอย่างให้เกียรติกัน
มิตรภาพมันก็จะยาวนาน...ตราบจนสิ้นกรรม(เหอๆๆ)

ปล.อย่าหมั่นไส้ผมเลย ผมมันก็แค่สัตว์เลื้อยคลานตัวเล็กๆที่ไม่มีคุณค่าอะไร ผมทำอย่างคุณไม่ได้หรอก ผมไม่เก่งขนาดนั้น เพราะฉะนั้นไม่ต้องมาทำค้อน เหอๆๆๆๆ
....
กิ้งก่าน้อยกรอยใจ(...ทำไมต้องกิ้งก่าน้อยกรอยใจด้วยอ่ะ...)(ไม่รู้อ่ะ)(แฮ่ๆๆ)
15:00 น.