กลับสู่จุดเริ่ม

...
...
คนเราก่อนที่จะมีแฟน..อยู่ตัวคนเดียว
..ก็มีความสุขดี อาจจะสุขมากด้วยซ้ำ สม่ำเสมอ..
ถ้าเปรียบเป็นเส้นกราฟคงเป็น กราฟเส้นตรงแนวขนานที่มั่นคง
...
พอมีแฟน...มีคนเข้ามาร่วมใช้ชีวิต
ความสุขของสองคนรวมกัน ย่อมมากขึ้น..
กราฟก็วิ่งขึ้น...
และแน่นอน..พอมีต้องเลิกกัน เกิดความทุกข์
กราฟก็วิ่งลง...เข้าสู่เส้นตรงเส้นเดิม
...
ก่อเกิดกลายเป็นรูป...ภูเขาหนึ่งลูกที่ตั้งอยู่บนผืนแผ่นดินที่มั่นคง...
ถ้าวันหนึ่ง...ภูเขาลูกนั้นมลายหายไป
ผืนแผ่นดินอันแสนมั่นคงนั้น..ก็ยังคงอยู่ ไม่หายไปไหน
...
เปรียบเหมือนความรู้สึกของเรา ในวันที่ไม่มีใครเช่นกัน
....
..ก็แค่กลับไปมีความสุขเหมือนเดิม...
....
กลับเข้าสู่เส้นตรงที่แสนสุขนั้น...
...
ใครว่างก็เข้าไปเจอกันอีกนะครับ...