04 มกราคม 2551

กิ้งก่ากับหน้ากาก

มนุษย์เรา..
เป็นสัตว์ที่มีศักยภาพสูงในการทำความเข้าใจกับสภาพแวดล้อมรอบตัว
และสามารถปรับตัวให้เข้ากับทุกองค์ประกอบที่รายล้อมได้เป็นอย่างดี

แน่นอนว่า...

...กิ้งก่าบางตัวอาจหันมาค้อน แล้วเถียงด้วยสีหน้าคร่ำเคร่งว่า...
...จะปรับตัวเก่งได้ยังไง..ในเมื่อมนุษย์เปลี่ยนสีไม่ได้

...อืม..ก็จริงอยู่ (มนุษย์ครุ่นคิด)

..แต่มนุษย์เราก็มีเสื้อผ้าอาภรณ์ที่หลากหลาย ที่ทำให้เปลี่ยนสีได้โดยไร้ขีดจำกัด
...กิ้งก่าอย่างพวกท่าน เปลี่ยนสีเป็นลายหลุยซ์ วีต๊องงได้อ๊ะเปล่าล่ะ(มนุษย์แสยะยิ้ม)
(ฮึ!!!...กิ้งก่าทำท่าตะปู....ค้อน!!!!!!!!!!!)(ฮา)

เพราะเรามีสมองที่ทรงพลังที่สุดในโลก...ถ้าเราทำอะไรไม่ได้...
เราก็แค่สร้างมันขึ้นมา...ไม่ต้องรอโอกาสจากธรรมชาติเหมือนพวกท่านหรอก
เราไม่มีกระดอง..ไม่มีเปลือกแข็ง..เราก็แค่สร้างตึกขึ้นมาห่อตัวเราไว้..
นอกจากจะแข็งแรงกว่าแล้ว..ยังกว้างขวางกว่าอีก...สวยกว่าด้วย
(ฮึ!!!...กิ้งก่าทำท่าตะปูอีกครั้ง....ค้อน!!!!!!!!!!!)(ฮา)
...พอแล้ว!!!เล่นซ้ำ!!!!(ฮา)

และนอกจากเราจะมีเสื้อผ้าที่สามารถเปลี่ยนสีตัวเรา..มีตึกห่อหุ้มตัวเราได้แล้วนะ...(มนุษย์พูดต่อ)
...เรายังมีหน้ากากที่สามารถทำให้เราเปลี่ยน"สี"ของสถานะทางสังคมของเราได้ด้วยนะ
(นี่ถือเป็นขั้นแอดวานซ์สุดๆของเราเลยนะ...รู้แล้วเหยียบไว้)(กิ้งก่าทำหน้าสงสัย)

อยากให้ใครรู้สึกดีกับเรา...เราก็ใส่หน้ากากที่ดูดีเข้าไปหาเค้า...
"คนส่วนใหญ่"คิดว่าแบบไหนดี...เราก็ใส่หน้ากากที่"พวกเค้า"คิดว่าดีนั้นเข้าหา...
แค่นี้เราก็ดูดีแล้ว...ง่ายๆ(น้ำเสียงภูมิใจ)

..อะไรนะ...โห..ไม่ต้องไปคิดมากหรอก
จะเสียเวลาไปรู้ทำไม..ว่าทำไมมันถึงดี...แค่ทำตามก็พอแล้ว
ขืนมัวแต่ไปนั่งคิดว่า...ทำไมคนนั้นถึงทำอย่างนี้..คนนี้ถึงทำอย่างนั้น...

วันๆไม่ต้องทำอะไรกันพอดี...

ทุกคนย่อมมีเหตุผลของตัวเอง...ถ้าเราไปนั่งทำความเข้าใจทั้งหมดคงไม่ไหวหรอก

เกาะกระแสไว้ดีกว่า...เซฟสุด...เชื่อดิ

เพราะถ้าเกิด..ใครบางคนเลือกเดินทางที่แตกต่างกับกระแสหลักนะ
เวลาที่เค้าล้ม...เจ็บตัว...เราก็แค่เดินไปบอกเค้าว่า..
...เห็นมั้ยล่ะ...บอกแล้วไม่เชื่อ...ทุกคนก็จะชื่นชมเราว่ารู้จักตักเตือนเพื่อน..ตักเตือนพี่
...อะไรนะ..ถ้าเกิดเค้าสวนกระแส แล้วผ่านไปได้ด้วยดีน่ะเหรอ...
โห่..ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเล๊ยย...บอกให้ก็ได้
..ก็เข้าไปยิ้มแสดงความดีใจด้วย...พร้อมกับประโยคสุดคลาสสิคว่า...

โห...ไม่น่าเชื่อเลยนะ ว่าเธอจะทำได้ เรามองเธอผิดไปจริงๆ...เธอนี่สุดๆจริงๆยอมรับเลยอ่ะ...แล้วก็ยิ้มนิดนึง

...แค่นี้เค้าก็ไม่โกรธไม่เคืองอะไรเราแล้ว...เชื่อดิ
เห็นมั้ยว่า...มันเป็นขั้นแอดวานซ์จริงๆ...

เพราะไม่ว่าสถานการณ์ไหนๆ...
...เราก็จะถูกเสมอ...มีคนยอมรับเสมอ...
กิ้งก่าอย่างพวกนายทำได้หรือเปล่าล่ะ(ทำท่าทางเย้ยหยัน)

".................................."
".................................."
".................................."

(กิ้งก่ามองหน้ามนุษย์ผู้นั้น ด้วยสายตาเฉยชาอย่างที่สุดที่สัตว์เลื้อยคลานตัวหนึ่งจะทำได้)
(ไม่มีสำเนียงเสียงใดๆหลุดออกมาจากปาก...)(แล้วมันก็เดินจากไปอย่างเงียบๆ)

อ้าว...อยู่ๆก็หนีไปซะงั้น..ไร้มารยาทจริง
แทงใจดำอ่ะดิ...
เชอะ...ไม่เห็นสนใจเลย
พวกกิ้งก่าก็อย่างนี้แหละ

"..ใครๆเค้าก็บอก"

.....เนอะ......


ปล.เขียนให้ดูน่ากลัวไปงั้นแหละ...เอาเข้าจริง ทุกคนก็แค่"เป็นห่วง"
ขึ้นชื่อว่า"ห่วง"ย่อมมีลักษณะเป็นวง ที่สามารถรัดอะไรๆให้แน่นได้เท่าที่ต้องการ

"ยิ่งเป็นห่วงมาก ก็ ยิ่งรัดแน่นมาก"

การ"เป็นห่วง"ถือเป็นเรื่องที่ดี...ถ้าการเป็นห่วงนั้น...
ถูกที่ ถูกเวลา และช่วยดึงใครบางคนออกมาจากสิ่งไม่ดี
..สิ่งที่จะทำให้เค้าต้องตกอยู่ในความทุกข์ตลอดชีวิต
........
แต่ถ้าการเป็นห่วงนั้น...

เกิดจากความรู้สึกของคุณเอง(หรือคุณอาจอ้างว่าเป็นความรู้สึกของคนส่วนใหญ่ก็ตาม)
...โดยปราศจาก"ความเข้าใจ"ในความรู้สึกของคนที่คุณบอกว่ากำลังห่วงเค้า...อย่างแท้จริงแล้ว

ห่วงนั้นแทนที่มันจะช่วยพยุงฉุดรั้ง...
มันกลับจะยิ่งรัดแน่น..
...จนคนที่คุณห่วงอาจจะไม่มีพื้นที่ให้หายใจอีกเลย

ดังนั้น...

ก่อนที่จะ"เป็นห่วง"ใคร

ได้โปรด"ทำความเข้าใจ"กับทุกเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างของเค้าให้ละเอียดซะก่อน..อย่าคิดเอาเอง

(อย่าอ้างว่าคุณไม่รู้...เพราะคุณบอกเองว่า"ถ้าไม่สนิทกันจริง..ไม่พูดนะ")

อย่าให้"ความรู้สึกดีๆ"ที่"ปราศจากความเข้าใจ"
ต้องมาทำร้ายกันเองเลย

เพราะนั่นเค้าเรียกว่า..."ไม่ห่วงกันจริง"

และที่สำคัญ..

...มันโคตรเจ็บเลย...

ไม่มีความคิดเห็น: