..."ความรัก"...

...."ความรัก"....

ก็คือรูปแบบหนึ่งของ"ความเข้าใจ"

...."ความรัก"....

ส่วนใหญ่แล้วมักจะเป็นตัวเชื่อมระหว่างสองสิ่ง หรือบางทีอาจมากกว่านั้น

...."ความรัก"....

เป็นเสมือนน้ำยาประสาน ที่คอยเชื่อมโยงของสองสิ่งนั้นๆให้เข้าใกล้กันมากขึ้น

...."ความรัก"....

เป็นเหมือนโอสถอันแสนวิเศษที่คอยบำรุงรักษาหัวใจให้ชุ่มชื้น มีกำลังวังชา

และ...."ความรัก"....

มักจะทำให้ทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวสวยงามขึ้นเสมอ

ถ้าเราจะเปรียบคนสองคน ให้เป็นเหมือนเส้นตรงสองเส้น มีระยะห่างระหว่างกัน
(คล้ายๆกับเลขสิบเอ็ด ....."l l".... ในการเขียนแบบอารบิค)

ระยะห่างนั้น...คงเปรียบเสมือนความแตกต่างระหว่างทั้งคู่

ที่ต่างคนก็ต่างไม่เหมือนกัน....

และไม่มีทางเหมือนกัน

แต่ถ้าวันใดวันนึง....ที่ทั้งสองเส้นเกิดมองตาแล้วรู้ใจ(ตาใส..ปิ๊งๆ)

อยากจะเริ่มต้นปฐมบทของความสัมพันธ์ระหว่างกัน

เส้นทั้งสอง...ก็จะขยับเท้าเข้าหากัน...จนมายืนอยู่บนจุดเดียวกันในที่สุด

แต่...ยังเว้นระยะช่วงบนไว้ดังเดิม

...เพราะด้วยความต่างที่มากมาย จึงทำให้ยังไม่สามารถที่จะหลอมรวมกันเป็นเส้นตรงเส้นเดียวได้..

และไม่มีวันที่จะเป็นเส้นเดียวกันได้

ในช่วงนี้...เส้นตรงทั้งสองจึงมีรูปร่างคล้ายกับตัววี ...."V" ....ในภาษาอังกฤษ

ต่อจากนี้ไป...ถ้าทุกอย่างราบรื่น...คุยกันดี...คุยรู้เรื่อง...เห็นอกเห็นใจกัน...

ทำแต่เรื่องดีดี...ให้กัน...

...ปลายเส้นของตัววีทั้งสองข้าง ก็จะเริ่มโค้งเข้าหากัน....

และจะมาเจอกันในที่สุด...

เมื่อ...ก่อเกิด"ความเข้าใจ"กันและกันในหัวใจของค่นทั้งคู่แล้ว

......................

........ในท้ายที่สุด...........

ปลายด้านบนของเส้นทั้งสองก็จะมาบรรจบกันอย่างเหนียวแน่น

และเราก็จะได้...รูปหัวใจที่เอิบอิ่ม...พร่างพรายไปด้วยความรักที่มีให้กัน

.........""...........

และนี่แหละ...ที่เรียกว่า...........

............"รัก"............




ไม่จำเป็นที่จะต้องเหมือนกันทุกสิ่ง...ไม่จำเป็นที่จะต้องเข้าใจกันทุกอย่าง

...เพียงแค่รู้จัก"เว้นที่"ไว้สำหรับความแตกต่างบ้าง

เพื่อเอาไว้ ...ปรับ..เปลี่ยน... ให้อีกคนได้รู้ว่า..เรารักเค้ามากแค่ไหน

...เพียงเท่านี้เราก็สามารถมีรักที่อบอุ่นอย่างที่ใครๆต้องอิจฉาได้แล้ว

................................................

คุณจะเดินเร็วแค่ไหนก็ได้ นั่นมันไม่สำคัญ...

เพียงแค่คุณรู้จักที่จะชะลอ...เพื่อให้คนที่คุณรักตามทัน...

...นั่นต่างหากที่สำคัญที่สุด....

...........เนอะๆ..............